[ Pobierz całość w formacie PDF ]
wśród gojów, ale w tym kraju nie było aresztowań za taki czyn. We Francji, liczącej 270 000 %7łydów, Francuz pomagający
%7łydowi był internowany w obozie, a kilku księży z diecezji lyońskiej zostało aresztowanych za ukrywanie żydowskich
dzieci. We Włoszech (kraju sprzymierzonym z Niemcami), gdzie mieszkało 50 000 %7łydów, istniały przepisy
antyżydowskie, lecz nie dopuszczały one ludobójstwa. Gdy rząd Mussoliniego został obalony 25 lipca 1943 roku i
zastąpiony rządem marszałka Badoglio, Niemcy natychmiast rozpoczęli działania przeciw %7łydom zamieszkującym na
terenach przez nich kontrolowanych. Lecz wielu %7łydów zdołało się ukryć, z tego 3 000 w Watykanie. Nie było przypadku
skazania na śmierć Włocha, który ukrywał %7łyda.
Jak widać, nie można porównywać sytuacji w Polsce, gdzie 2 500 Polaków zginęło za pomaganie %7łydom, a Europą
Zachodnią, gdzie na wszystkie kraje razem wzięte (Danię, Norwegię, Holandię, Francję i Włochy) miał miejsce jeden
przypadek śmierci, Duńczyka, który pomagał %7łydom wsiąść na prom do Szwecji.
Ponadto, we Francji rząd Petaina-Lavala aktywnie pomagał w chwytaniu %7łydów i wysyłaniu ich do obozów zagłady, a
robił to z własnej inicjatywy, zanim otrzymał rozkazy niemieckie. A mimo to amerykańscy %7łydzi oskarżają o antysemityzm
Polaków, a nie Francuzów.
- 18 -
Dlaczego PolskÄ™ wybrano na miejsce eksterminacji?
Antysemityzm lokalnych społeczności nie był oczywiście przyczyną, dla której faszyści wybrali Polskę na główne miejsce
eksterminacji %7łydów (którzy byli mordowani również w Rzeszy, np. w Dachau, Sachsenhausen i innych obozach).
Faktycznie, pewna część Polaków żywiła nastroje antysemickie, lecz widząc na własne oczy prześladowania %7łydów i gdy
sami stali się przedmiotem deportacji, masowych aresztowań, obozów koncentracyjnych i masowych egzekucji, zmienili
swoje nastawienie. Historycy żydowscy zgadzają się co do tego, że zaraz po %7łydach, najbardziej uciskanym narodem byli
Polacy, również skazani na zagładę, zgodnie z Generalnym Planem Wschodnim. Wśród oskarżeń przedstawionych przez
Gedeona Hausnera, oskarżyciela w procesie Eichmanna, znalazło się to (nr 9), że Eichmann był odpowiedzialny za
deportację 500 000 Polaków. Za ten czyn został również skazany, a wyrok opierał się na założeniu, że kierował się intencją
wyniszczenia klasy inteligenckiej w Polsce.
Prawdziwym powodem wyboru Polski był fakt, że spośród wszystkich europejskich %7łydów przeznaczonych do
eksterminacji, w Polsce było ich już 3,5 mln. Niemieckie linie kolejowe były już przeciążone z powodu wojny. Znacznie
łatwiej było zbudować obozy zagłady w Polsce i przywiezć %7łydów z okolicznych terenów, niż transportować ich koleją do
Francji lub na Węgry. Największy z takich obozów, oświęcimski, ulokowano w pobliżu granicy niemieckiej, aby skrócić
drogę %7łydów z Węgier, Francji i Włoch. Po wybuchu wojny sowiecko-niemieckiej, kiedy problemy z transportem stały się
jeszcze większe, półtora miliona polskich i rosyjskich %7łydów specjalne oddziały (tzw. Einsatzgruppen) zamordowały nie w
obozach, lecz na miejscu, nad masowymi grobami, które sami musieli sobie wykopać.
Problem transportu odegrał ważną rolę nie tylko w kwestii eksterminacji %7łydów, lecz również w rozważaniach nad
sposobami ratowania ich. W roku 1942 Sekretarz Spraw Zagranicznych Wielkiej Brytanii, Anthony Eden, powiedział
prezydentowi Rooseveltowi:
Cały problem z %7łydami w Europie jest bardzo trudny. Powinniśmy być bardzo ostrożni, proponując zabranie wszystkich
%7łydów z jakiegoś kraju. Jeśli to zrobimy, %7łydzi z całego świata będą się spodziewali, że to samo zaproponujemy Polsce i
Niemcom. Hitler mógłby na to przystać, ale na całym świecie nie ma wystarczającej ilości statków i środków transportu,
aby wszystkich pomieścić...
Niemcy niewątpliwie uważali, że największą zbrodnię w historii ludzkości łatwiej będzie ukryć w Europie Wschodniej,
odciętej od świata przez niemiecką okupację, niż na Zachodzie, który - mimo że też pozostawał pod niemiecką okupacją -
nie dałby się skutecznie odizolować od krajów neutralnych, takich jak Szwajcaria, Hiszpania czy choćby od samej Anglii.
Mówiąc o eksterminacji %7łydów nie można pominąć stwierdzenia, że wina za ludobójstwo spoczywa na zawsze na całym
narodzie niemieckim, który - od pierwszych przedwojennych ekscesów antyżydowskich, przez cały okres, gdy Hitler
prowadził zwycięską wojnę - popierał Fuhrera i w pełni identyfikował się z nim i jego partią faszystowską. Od aliantów nie
wyszło nic, prócz słów - protestu lub grozby - ale ich odpowiedzialność jest zupełnie innego rodzaju i w żadnym razie nie
można jej porównywać z odpowiedzialnością Niemców. Grzechu zbrodni nie da się porównać z grzechem nie udzielenia
pomocy.
ROZDZIAA V
%7Å‚ydzi w polsce powojennej
Po niespodziewanym ataku 22 czerwca 1941 roku, wojska niemieckie w ciągu kilku miesięcy dotarły do przedmieść
Leningradu na północy, Moskwy w centrum i brzegów Wołgi pod Stalingradem. Jednakże Niemcom nie udało się
[ Pobierz całość w formacie PDF ]