[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ła, przy którym pracował Duch Zwięty i przez Niego na
nia wypełnia się w Chrystusie. Z tej racji Pismo Zwięte ma
tchniony autor. Trzeba jednak wejść w serce Pisma Zwięte
charakter chrystocentryczny: W tajemnicy Chrystusa znaj
go, do jego wnętrza, by móc zrozumieć uroczyste oświad
duje się klucz do wszelkiej interpretacji Pisma Zwiętego"
czenie Jezusa: Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem
(Interpretacja Pisma Zwiętego w Kościele). W Chrystusie
i są życiem (J 6, 63). Badacie Pisma - to one właśnie dają
odsłania się, wyjaśnia, cały Stary Testament, a Nowy -
o Mnie świadectwo (J 5, 39).
otrzymuje całkowite wypełnienie. W tym sensie pisze
Do wnętrza Boskiego arcydzieła - Pisma Zwiętego
Apostoł Paweł: Stępiały ich umysły. I tak aż do dnia dzisiej
prowadzi Nieomylny Przewodnik - Duch Zwięty. On po
szego, gdy czytajÄ… Stare Przymierze, pozostaje (nad nimi) ta sa
maga czytelnikowi i słuchaczowi dojrzeć i usłyszeć w lu-
ma zasłona, bo odsłania się ona w Chrystusie. I aż po dzień
128
129
iiiilllllllliillllllillllillllililiilll^i-iiiiilP^ililiHiN^
Interpretacja Pisma Zwiętego w Kościele). Innym przykła
dzisiejszy, gdy czytają Mojżesza, zasłona spoczywa na ich ser
dem jest wyrocznia Proroka Natana skierowana do Dawi
cach. A kiedy ktoś zwraca się do Pana, zasłona opada (2 Kor 3,
da o zbudowaniu mu domu, czyli dynastii z prawem su
14-16). Ojciec apostolski - Ignacy z Antiochii przekazał
kcesji po wieczne czasy (por. 2 Sm 7, 12-16) jest cytowana
wypowiedz, która dopełnia słowa Apostoła Pawła: Sły
kilka razy (zob. 2 Sm 23, 5; 1 Kri 2, 4; 3, 6; 1 Krn 17, 11-
szałem, jak niektórzy mówią: Jeśli nie znajdę tego w archi
14), zwłaszcza w czasie zagrożenia (zob. Ps 89, 20-38).
wach (w Starym Testamencie), nie uwierzÄ™ Ewangelii.
Przez wielokrotne cytowanie dokonywane były w tej wy
A kiedy rzekłem: Tak jest w Piśmie Zwiętym, odpowie
roczni pod natchnieniem Bożym wyrazne zmiany i prze
dzieli: Oto właśnie pytanie! Dla mnie archiwami jest Jezus
dłużenie w czasie dzięki dodawaniu innych wyroczni
Chrystus, archiwami nienaruszalnymi - to Krzyż Jego, Je
(zob. Ps 2, 7-8; 110, 1-4; Am 9, 11; Iz 7, 13-14; Jr 23, 5-6,
go śmierć i zmartwychwstanie, i wiara przez Niego" (List
por. Interpretacja Pisma Zwiętego w Kościele). W tych in
do Filipian, s. 2; por. H. Pietras SJ). Z tekstu płynie ważny
nych wyrocznich zapowiadany był niekiedy wzrost króle
wniosek dla chrystocentrycznego charakteru Ewangelii -
stwa Dawida (zob. Oz 3, 5; Jr 30, 9; Ez 34, 24; 27, 24-25;
Ponad Starym Testamentem jest Ewangelia, a jeszcze wy
por. Mk 11, 10). W ten sposób w tradycji biblijnej obiecane
żej sam Jezus Chrystus, największy autorytet".
Dawidowi królestwo stawało się coraz bardziej uniwersal
Integralne (całościowe) odczytywanie-interpretowanie
ne (zob. Ps 2, 8; Dn 2, 35. 44; 7, 14; por. Mt 28, 18), aż
Pisma Zwiętego przy pomocy Pisma Zwiętego, innymi sło
ewangelista powiedział o nim: Pan Bóg da mu tron Jego
wy w perspektywie tradycji biblijnej, jest możliwe dzięki je
praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki,
go jedności i ewolucji. Wyjątkową, wewnętrzną jedność Pis
a Jego panowaniu nie będzie końca (Ak 1, 32-33, por. Inter
mu Zwiętemu zapewniło wykorzystywanie wcześniejszych
pretacja Pisma Zwiętego w Kościele).
pism biblijnych w pózniej powstałych jego częściach. I tak
Przy stosowaniu zasady, że tekst Pisma Zwiętego na
hagiografowie przeprowadzali tzw. relektury" - ponowne
leży odczytywać w świetle całego Pisma Zwiętego, lub
odczytanie tekstu. Rozwijali pewne aspekty znaczeniowe
mówiąc inaczej, z uwzględnieniem relacji Starego Testa
tekstu". W rezultacie te na nowo odczytane teksty niekie
mentu do Nowego, konieczne jest zwrócenie uwagi na
dy wyraznie różniły się od sensu pierwotnego; czasem ha
rozwój całego natchnionego tekstu rozpoczynając od Księ
giografowie cytowali wcześniejsze teksty w tym celu, aby
gi Rodzaju, a kończąc na Apokalipsie. Takie odczytywanie
pogłębić ich znaczenie, lub stwierdzić, że się wypełniły
treści pozwala dostrzec drogę, która prowadziła do zba
w czasie. Typowym przykładem na to jest odziedziczenie
wienia, do pełni łaski i prawdy (por. J 1, 14).
ziemi obiecanej przez Boga Abrahamowi i jego potomstwu
(zob. Rdz 15, 7. 18). W tradycji biblijnej oznaczało ono ko Kościół uroczyście głosi zasadę: Bóg, sprawca na
lejno: wejście do przybytku Bożego (zob. Wj 15, 17), tchnienia i autor obydwu Testamentów, mądrze postano
udział w odpocznieniu Boga (zob. Ps 132, 7-8) zastrzeżo wił, by Nowy Testament był ukryty w Starym, a Stary
ny dla prawdziwie wierzących (zob. Ps 95, 8-11; Hbr 3, 7- w Nowym znalazł wyjaśnienie. Bo choć Chrystus ustano
4, 11) i wejście do sanktuarium niebiańskiego (zob. Hbr 6, wił Nowe Przymierze we krwi swojej (zob. Ak 22, 20;
12. 18-20), tj. do dziedzictwa wiecznego (zob. Hbr 9, 15, por. 1 Kor 11, 25), wszakże Księgi Starego Testamentu, przyjęte
131
130
w całości do nauki ewangelicznej, w Nowym Testamencie
jest Królem na wieki (zob. Ak 1, 32-33; 1 Krn 17, 11-14;
[ Pobierz całość w formacie PDF ]